Lolipopçu doktorlar heryerde mi?

Doktora giderken "yine lolipop verecek" diye endiselenen benden başka anneler varmış. Bugün Alternatif Anne kurucusu sevgili Gülüş Turkmen'den aldığım bir tweetle bunu anlamis bulunuyorum.

Kreste veli olarak velilere, okulda psikolog olarak yine velilere anlatmaya çalışıyorum, "seker zehirdir".

Oglumun kilosu sizi yaniltmasin:))
Bazi zamanlar bunu anlatirken cevreden bana nasil bakildigini biliyorum. Bu kisiler yazımı okuyunca "hah benden bahsediyor" diyeceklerdir:))
Eyy ahali!!!! ben dusundugunuz gibi pimpirikli olsam ne yazaaar olmasam ne yazaaar? Olan sizin cocuklariniza oluyor. Yalniz benim ogluma dokunmayin. Konu komsu, eş-dost-akraba, gördüğünüz yerde oğlumun eline seker, ıvır zıvır bakkal ucubeleri tutusturmayin, artık psikologmusum falan dinlemem, susmam bozarım.
Hadi yakin cevreyi berteraf ettik diyelim ya bu doktorlara ne demeli...Sizin derdiniz ne?
Doktorla aramızda gecen konuşmayı aynen yazıyorum:
D: Oğlunuzun Allerjik bir yapısı var. Allerjik Rinit. Nemden uzak durun, evde çamaşır kurutmayın, bakkal ürünlerini yedirmeyin.
Ben: Tamam, zaten dikkat ediyorum.
Biz cikarken "Al bakalım küçük bey" diyerek lolipop uzattı.
Ben: eeee ?!?!? Ne oldu simdi!?!?
Biri doktorları bari durdursun. Lütfen yani!!!!

- Posted using BlogPress from my iPhone

Mimlendim!!!

1- En sevdiğin şeyler nelerdir, nelerden hoşlanırsın?

Basit zevklerim vardır, küçük seylerden mutlu olurum ama ayni küçük seylerden cabuk da demoralize olurum. Mesela arabada isime giderken radyoda sevdiğim bir şarkı başlasa içim kıpır kıpır olur, bulutlu günlerin ardından parlayan güneşle yine kıpraşırım. Ailece herzaman yapmadığımız seyler yapmayı çok severim; uçurtma uçurmak, aquaparkta oynamak. Banyodan çıktığında ve sabah uyandığında Ege'nin ensesini ve tombik ellerini koklamak ve koklarken de "fırından yeni çıkmış pogaca bunlar demeyi", Ege gözlerini böcül böcül açıp heyecanla yaptıklarını anlatırken onu yememek icin zor durduğum anları çok seviyorum. Uyumadan once avucunun icini yanağıma koyup bir de burnuma opucuk kondurmasina bayiliyorum.
Sosyal medyayı takip etmeyi seviyorum, yüzmeyi seviyorum, bilgisayar ya da playstation oyunlarını seviyorum, internette gezinmeyi, çocuklarla oynamayı, hiç denemedigim yeni tatlar denemeyi, yurt dısı seyahatlere çıkmayı, insanları sasirtmayi, kendi hayatimda ve baskalarının hayatında farklılıklar yaratmayı seviyorum, organizasyonlar yapmayı ve insanları biraraya getirmeyi, eski dostlarla sohbet etmeyi seviyorum. Acaba atladigim birsey var mı? Ha bir de buz pateniyle kaymayi sevmiştim ama pek fırsat bulamıyorum. Benim ben olmam icin tüm fırsatları ayağımın altına tek basına seren canım Annemi, bana sürekli destek olan Esim Murat'ı (soylenirken bile!!!), Oglumu yuregime sigdiramayacagim kadar cok ama cok seviyorum. Oglumun en cok da gulerken fotografını yakalayabilmeyi, o anı durdurabilmeyi seviyorum.

İste tam da bu yuzden hayvanimizin olmamasi daha mi iyi diye soruyorum?

2 aydan fazla bir zamandır bizdeydi "Tosbaa". Ege'nin evde hayvan beslendigini gorup, hayvanlari sevmesini istedim, ileride her gun Tosbaa'ya onun yemek vermek isteyecegini umdum. Bir haftadır Tosbaa yemek yemiyordu, sürekli uyuyordu, kıs uykusuna yattı sandim. İnternette okumuştum, suları soğuksa kıs uykusuna yatarlarmis. Suyuna koyduğumuz isiticinin bozulmuş olduğunu gördüğümde sanırım geç olmuştu. Sanırım hastaydi o yüzden yemiyordu, bugün iki kere gözlerini açtı, ikisinde de yanindaydim elimle ağzına yemek verdim ama kafasını çevirdi, 2 kere ağzını kocaman açtı sanki esner gibi. Uyanıyor sandim, ama sanırım can çekişiyormuş.

B.k İcinde Badem Kadın

Burada kısaltmaya tasvir edilen salonum, içindeki badem kadın da benim. Gulsum Hanim olmasa halim harap zira dizi sakatladik. Dizi bükmeden ve tam da duz tutmadan eğilmek sizin icin ne anlama geliyor bilmiyorum ama cocuğu sabah Kres Servisi'ne yetiştirmesi gereken bir anne icin Çin işkencesi h..t etmiş yanında! Yetişme telaşından daha onceden düşünmediğim kendiliğinden kapanan ağır apartman kapıları var bir de. Eğer yanılır da önünde kalırsanız sizi dışarı postalayiveriyor. Kapı demişken hastanelerin döner kapılarına sıkışmamak icin hızlı çekimde ziplarken etrafa izlenesi sahneler yarattığınızdan emin olabilirsiniz. Son olarak butun gece kipirdamadan yatmaktan pelte olmus vucudunuzla sabaha karsı tuvalete gidip yatağa dönerken komşuları uyandırmamak ayrı bir koordinasyon ve azim gerektiriyor. Hala sersemken birden elinize değnekleri alıp hop hop ziplamak her babayigidin harcı degil. Sakatlanmanın avantajlarını da anlatmadan geçemeyeceğim; yemekleri Gulsum Hanim yapıyor, aksam Murat eve gelince sofrayı hazırlıyor, masayı topluyor, bulasiklari yerlestiriyor, meyve soyuyor, Ege'yi yatmaya hazirliyor, ona kitap okuyup uyutuyor. Tüm bunlar olurken ben muhtemelen ve malesef kaba etlerimi büyütüyorum. Uzun lafın kısası meniskus ve çapraz bağlarda yırtılma sonucunda 20 gün raporla evde saksı gibi oturuyorum. 20 gün sonra ameliyat olmam konusu netleşecek. Ege yanima yaklasmiyor, opmek istiyorum izin vermiyor, nadiren bacağın iyileşti mı? Oynayalım mı diye soruyor o kadar. Bugünlerde biraz gerginim, moralim bozuk, ameliyat olmaktan korkuyorum, Ege icin endişeleniyorum yani beni görürseniz bir yerlerde etrafımdan dolaşın:) Ben kar, buz insanı değilim, ben İzmir'liyim, güneş, yeşillik ve piknik insanıyım. Ben demiyorum MR sonucum diyor.

İyilik yapmak gercekten zor!!!

Sakarya hastanesinden geliyorum. Son duruma gore hastaneye dilekçe ile başvurmam gerekiyor. Dilekçe yönetim kuruluna sunulacak. Burhanettin Bey Olumlu yanıt gelecegini düşünüyor. Yanıt geldikten sonra kan aldirmaya gelen herkesin "kanını gönüllü olarak vereceğine ve sonrasinda herhangi bir hak talep etmeyeceğine dair" bir kağıt imzalaması gerekecek.  Bashekimle yaptigim ilk gorusmede o ana kadarki donör adayı sayısının 36 kisi oldugunu belirtmistim. Bugun yaptigim gorusmede Burhanettin Bey 36 kisi konusunda israrci davrandi yani listeye yeni isimler ekleyemeyecegiz. Süreçle ilgili sizlere bilgi vermeye devam edeceğim. Bu durumda kan vermek icin yeni bir tarih belirleyeceğiz. İlgilenen herkese teşekkürler.Herseye ragmen Sakarya Hastanesine tesekkur ederiz. Lütfen herkese iletin. 

GamzeAnne'ye özür borçluyum.

Yazım yok olmuş. Nasil olmus, ne zaman olmus? Geri getirilebilir mi? Ben onları bir daha ayni sekilde yazamam!!!Çok üzüldüm, çok:(( Uff ben bu notebook, iPhone!?!?!!! Eski desktop bilgisayarımı istiyorum bazen...

Karın tadını cocuklar çıkarsın

Cocuklarin her kosulda disarida hareket etmeleri ve temiz hava almalari taraftariyim yani "soguk hava yoktur, uygun olmayan giysi vardır"der dururum her ortamda.
İlk kez "soguk hava da vardır" diyorum; bu 2 gündür Eskisehirdeki hava nedir böyle!!! Cocuğu dışarı çıkarmak soyle dursun, evden dışarı burnumu uzatasım yok. Resimler daha sıcak havada çıktığımızdan kalma anlayacağınız...











- Posted using BlogPress from my iPhone

Nasip Çizmeli Kedi'ye imiş

Geçenlerde Ege'yle ilk kez sinemaya gittik. Gitmek oyle gidivermek gibi degildi aslında. Sagolsun basima kakmadı ama ben bekledim dogrusu esım acaba bık bık eder mi diye...evde onca zaman "o çizgi film kötü, bu iyi" diye kafalarını sisirdikten sonra sen kalk Çizmeli Kedi'ye git.
Sonra 3 boyut olayında acaba gözlükler düşer durur mu diye endişe ettim, ne bileyim ben bildigin gözlük formatindaymislar. Ben hani şu kağıttan iki renkli oluyorlar ya onlardan olacak da bütün film boyunca elim Ege'nin kafasında oturcam diye korktum. Hatta bir ara yanımda lastik götüreyim diye bile niyetlenmistim.
Ee insan anne olunca olmayacak seyleri bile düşünüp önlem aliyor yani....








- Posted using BlogPress from my iPhone