Portakal mı? Mandalina mı?

Hepimiz evde portakal sıkarız, 3 yas civarinda bizim bebeler de bunu yapabilirler ama hemen portakalla baslamayin. Montessori felsefesinin bir bölümü de pratik hayatla ilgili. Oradan öğrendiğim bir kucuk tiyo paylasayim bu vesileyle. Sıkma icin once mandalinayi deneyin, (her zaman kolaydan zora dogru ve her zaman cocugun tek basina basarili sonuc alacagi duzeni oluşturuyoruz.) Aslında bir Montessori eğitmeni olsaydı şimdi mandalinanin nereden kesileceğini bir tahta kalemiyle de cizerdi ama bu aceleye geldi:) Ben yapmadım(!!)siz yapın..








Yukarıdaki resimde gayreti görüyoruz:))ihhh ha gayret...



Sonunda da büyük keyifle içilir, anneye, babaya ikram da edilir:))
- Eskişehir oyun grubu-facebook

Bloklar

Ne zaman bıkacak bilmiyorum ama her defasında farklı birseyler ortaya koyduğu icin ilgi çekici geliyor hala:))
Not: ilk zamanlar pek yaratici birsey çıkaramıyordum ama insan yaptikca çok gelişiyormuş meger, benden söylemesi...












Bu son resimde, soldakini ben yaptım digerini benimkine bakarak Ege yaptı:), azmettim daha karmaşık yapılar yapacagım!!!
- Posted using BlogPress from my iPhone

Oyun: Üç Küçük Domuz

Aile oyunu olarak bizim en favorimiz. Sayi sayma, ince motor beceriler, sıra bekleme, yönergeye uyma gibi birçok özellik barındırıyor. Mutlaka tavsiye edeceğim bir oyun.




- Posted using BlogPress from my iPhone

Bu oyunu tavsiye ederim

Ege'nin çok severek yaptıgı bir kazı calışması oyunu. Bu oyun el-göz koordinasyonu acısından önemli bir pratik yapma yolu. Ayrıca sonuca ulasmak icin sabretmeyi ve caba harcamayi gerektiriyor.
Tum alci(!) kirilinca icinden cok guzel pırıl pırıl taslar çıkıyor.




















- Posted using BlogPress from my iPhone

Ekolojik yılbaşı ağacımız

Birkaç gündür durup durup ağacımızı boyuyoruz. Biz diyorum çünkü hala herseyi birlikte yapmaktan daha çok keyif alıyor. Sonuca yaklaşıyoruz:




- Posted using BlogPress from my iPhone

Sağlığın için GDO’ya karşı imza at | Greenpeace Akdeniz

Çevremdeki ailelerin cocuklarını beslemeleriyle ilgili ne kadar duyarsız davrandığını anlatamam. Kulturluler, okumuşlar ama cahiller... O kadar sinirleniyorum, o kadar üzülüyorum ki onların umursamazlığına....Bu durum beni (benim gibileri) ve cocuğumu (cocuklarimizi)da etkiliyor. Nasıl uyandiracagiz? O anne-babalar (bile) yanlış olduğunu biliyor ama içsel bir farkındalık gelişmiyor iste..

Okul kantinleri, kresler cocuklarımız icin çok onemlisiniz. Bırakın yanlış beslenmelerine sebep olmayı, onlara doğru beslenme alışkanlığı verme konusunda hassas olmalısınız. Veliler cahil olabilir ama sizlerin ve biz eğitimcilerin böyle bir lüksümüz olamaz ve olmamalı.

GDO'lu ürünler de gecti iste yasadan, bastakiler bastan koktu, yasalar bizi korumuyor!!! Biz kendimizi, cocuklarimizi korumalıyız.

Hala bir umut var mı degisim icin????

Sağlığın için GDO’ya karşı imza at | Greenpeace Akdeniz

Eskişehir'in İlk Oyun Grubu 'nu neden kurdum?

Ege 2 yasına geldiginde ben de o da, daha çeşitli yaşantılara ihtiyac duymaya başladik. İlk yaptıgım internette "oyun grubu Eskişehir" taraması yapmak ve birçok kreşle görüşmek olmuştu.
Kreşlerin hepsi oyun grubumuz var diyordu ama aslında kastettikleri "yarım gün" cocuğu oraya bırakmakti. Anneli oyun grubu zaten hiç yoktu ve ne olduğunu bile anlayamayan kreşler vardı. Tam umutsuzluğa kapilmisken "neden ben yapmıyorum?" diye düşünmeye başladım. Düşündükten sanırım 4-5 ay sonra hayata geçirebildim. İlk grubum hem en heyecanli oldugum hem de en cok soru isaretlerimin oldugu grubumdu cunku ilkti. Bilirsiniz ilkleri...asla unutmayacagim bir deneyimdi. İlk oyun grubumda ve ikincisinde cocuklarimla ve oglumla birlikte çok keyifli zamanlar geçirdik. Şimdi de 3. Grubumu oluşturma asamasindayim. İcim bu sefer biraz buruk...oğlum artık aramızda olmayacak ama bir sürü başka cocuğum olacak. Cocuklarla birlikte olmak çok keyifli, aralarındaki farklari gorup biricikliklerini yaşayarak anlamak çok ama çok zevkli. Cocuk olmak inanılmaz birseymis, büyüyünce anladım. İyi ki gruplarıma baslamisim. Bu, hayatımda verdigim en iyi kararlardan biri oldu. Bana bu yolda en çok esım destek verdi. Ozellikle insanlara ulasma konusunda umutsuzluğa kapıldığım zamanlarda o bana inanmaya devam etti. En önemlisi beni tum surec boyunca anladı ve heyecanımı paylaştı. Canım esıme sonsuz destegi icin her zaman minnettarim.
Aslinda yazmak istedigim bir nokta daha vardi ama simdi daha büyük çocuklarımla Liseler hakkında sohbete gidecegim. Bu durumda bir sonraki yazımda "Neden Anneli Oyun Grubu" olmali konusunda gözlemlerimi paylaşacağım...
















- Posted using BlogPress from my iPhone

Farklı Fikirler

Fotograf çerçevesinden organizer olarak faydalanmanın çok hoş bir yolu.
Kaynak: The Adventures of Bear




- Posted using BlogPress from my iPhone