Öğretmenler günü geldiğinde velileri de tatlı bir telaş sarar. Çok sevdikleri ve değer verdikleri öğretmenlerin gününü en güzel şekilde kutlamak isterler. Buraya kadar bir sorun yok. Sorun kutlama şekillerinde.
Sorun bir: Hediye vermek. Kişisel olarak öğretmene hediye vermeye hiç olumlu bakmıyorum. Öncelikle öğretmenlerin hediyeye değil sadece hatırlanmaya, teşekküre, çabalarının görüldüğünü bilmeye, öğrencileri ve velileri tarafından önemsendiklerini hissetmeye ihtiyaçları var. Bunun için hediye gerçekten gerekli mi?
Sorun iki: Hediye vermekten daha kötüsü herhalde 'maddi değeri yüksek' bir hediye vermek olabilir.
Bu yazıyı yazmama neden olan tam da böyle bir durumun bir özel okulda yaşanmış olması. Hediye olarak öğretmene bir altın verilmesi, kesinlikle üzerinde çok yönlü düşünülmesi gereken bir olay. Maddi değeri daha yüksek hediye öğretmeni daha mı mutlu eder zannediliyor? Böyle bir yanılgı varsa buradan cevap verelim; kesinlikle öyle değil. Öğretmenlik gönül işidir ve mütevazilik öğretmenin ruhunda vardır. Öğretmen mutluluğu sadece öğrenci ve velileriyle ilişkisinde arar, verilen hediyede değil. Sıcak, samimi bir teşekkür ile hatırlanmak bir öğretmen için yeterlidir, olmalıdır.
Sorun üç: Veliler bu önemli noktayı atlayıp, hediye vermek istediler ve hediyede ipin ucunu kaçırdılar diyelim. Peki bu hediyenin öğretmen tarafından kabul edilmesinde hiç mi sorun yok?
Sorun dört:
- Öğretmeni bu altını kabul etmeye iten sosyal, toplumsal, ekonomik koşullar neler?
- Bu velileri öğretmene altın vermeye iten sosyolojik, psikolojik nedenler neler?
- Bu hareketle veliler çocuklarına nasıl bir mesaj vermiş oluyorlar?
- Peki ya öğretmen 'altın'ı kabul ederek öğrencilerine nasıl bir mesaj vermiş oluyor?
Her iki taraf için de bir art niyet olmadığına inanmak istiyorum. Ancak neresinden bakarsanız bakın, nasıl bir anlam yüklerseniz yükleyin söylenebilecek tek şey burada yaşanan olayın etik olmadığıdır.
Dileğim o ki bu tip olaylar münferit olsun ve yine dileğim o ki birgün bu tip davranışlar veliler ve öğretmenlerin hepsi tarafından etik bulunmasın.
 |
| Öğretmenler sıcak bir şekilde hatırlanmayı tercih eder. |
sevgili arkadaşım, ben öğretmenler günündeki hediye kültürünün öğretmenler odası ayağından bir sorunu aktarmak istiyorum.
YanıtlaSil10 yıllık öğretmenim, meslekteki ilk öğretmenler günüm hariç(acemiliğime geldi) velilerden gelen hediyeleri kabul etmedim. öğrencilerim bana minik kartlar, şiirler, resimler hazırlayarak ve ben öperek öğretmenler günümü kutlarlar.ben de onların güzel eserleriyle güle oynaya evime giderim. fakat işin bir de öğretmenler odası boyutu var...belki benim hüsn-ü kuruntumdur ama çok ve değerli hediye olan öğretmenin daha ''kıymetli'' olduğuna dair bir algı hissediyorum. benim maddi hediyeler kabul etmememin onlara verdiği rahatsızlık da cabası. hediye olarak görmedikleri resimlerim, şiirlerim, kartlarım, öğrencilerim ve ben mutluyuz ama o bakışlar her yıl daha az olsa da rahaatsız ediyor beni.
Öğretmenler arasında bu tebrik ve kutlamaların yarışa dönmesi! Sebep olarak öğretmenlerin kendilerini değerli hissetmek ve çevrelerine de değerli işler yaptıklarını ispatlamak için bu tür yollara başvurdukları düşünülebilir. Durum buysa o zaman yaptığımız işlerin yeterince takdir edilmediği duygusunu yaşıyoruz demektir. Biryandan da öğretmenlik mesleğinin toplumdaki itibarının yüksek olmamasının öğretmen üzerindeki yansıması olarak değerlendiriyorum.
SilAylinciğim Ankara'da öğrenciyken yurtta sınıf öğretmenliği okuyan bir arkadaşım vardı. mezun olmadan tek hayali gelecek hediyelerdi. Yatıp kalkıp onşardan bahsederdi ve biz hasta bir kişilik olduğunu düşünürdük. Sürekli öğretmenlere hediye alan bir neslin devamı belki de böyle oluyor...
YanıtlaSilİlkokul öğretmenim bize sıkı sıkı tembih ederdi ama annelerimiz hep el emeği bir şeyler yollardı. Onları utanıp evine götürmezdi, günlerce dolabında bekletirdi. Galiba hediye almak , beklemek , reddetmek ve reddedememek tamamen kişiliğe bakıyor..
Biz kuzumla akşamdan resim yaptık ve kartlar hazırladım. o akrtlarda bir çocuğun sevgisi saklıydı, bundan güzel hediye mi olur ?
İlknurcum öğrenci iken böyle düşünen biri öğretmen olduğunda nasıl bir mesaj verecek öğrencilerine hayal etmek bile istemiyorum. Hediye vermek de kabul etmek de bir özen istiyor, velilerin de öğretmenlerin de bu hediye işinde abartıya kaçmaya meyilli olmaları beni üzüyor ve endişelendiriyor.
SilYıne de birçok öğretmen için sevgiyle hazırlanmış bir kartın daha değerli olduğuna inanıyorum.