Gecen sene bir kis aksamiydi. Ege'yi giydirmek zor gelince "amaan iki dakikada gider gelirim" diyerek aklıma tüylerimi diken diken eden bir fikir geldi. Fikir güzeldi ama Ege daha 2.5 yaşindaydi.
Acaba yalniz kalabilir mı?
Balkonun kapısını acar mı?
Mutfak tezgahina uzanır mı?
Banyoya gider de kayip kafayi köser mi?(Ege çarpmak fiilini kullanmıyor, genelde köstüm der!, neden acaba???)
Ben diyeyim vesvese siz deyin tedbir...bir sürü soru geldi aklıma. Tembel insanım ben, cocuğu giydirmeyecegim motivasyonuyla Psikolog Aylin'in Anne Aylin'e "koruyucu olma" demesi birleşti ve Ege'yle konuştum, "ben bakkala insem beni evde bekler mısın? Cevap, "hi hi" olunca denemeden bilinmeze karar verip, Ege'nin eline ev telefonunu tutusturdum, cepten onunla konusarak bakkala gittim. Yol boyunca konuştum, zaten toplamda 5 dk. icinde eve dönmüştüm.
Aksamina Ege kendisiyle gururlu, babasına "annem gitti ben evde yalnız kaldım" diye anlatmaz mı?
Bu cümleyi duyunca benim mutlaka anneanneyle ve babaanneyle Ege'den once konuşmam gerektiği açıktı. Mazallah ne düşünürlerdi yoksa!!!!
Bu yazımı okuyan sevgili okur yaptıgım hakkında sen ne düşünüyorsun?
a- Delilik
b- Sorumsuzluk
c- Cesaret
d- Bağımsızlık icin bir deneme.
e- Hicbiri deyip kendi şıkkınızi koyabilirsiniz.
Kabul ediyorum motivasyonum cok da ulvi bir deger tasimiyor ama yorumlarda merhametli olun valla karışmam😉
Merhaba Tuğçe
YanıtlaSilAklın yolu birdir mı desem bilemedim, şaşırdım, niyeyse bunu benden baskasının yapmayacağını düşünüyormuşum galiba:))
Aylin, ben de cevap hakkımı c ve d den yana kullanıyorum.Ben bakkala bebek telsiziyle gittiğimi hatırlıyorum bir keresinde:)))
YanıtlaSilBebek telsizi:)) yaratıcı anneler, harikasiniz:)
Silgüzel yazı :)
YanıtlaSilYasemin Meriç
Hosgeldin Yasemin,
SilTeşekkür ederim:)
f şıkkı diyorum. Düşünemem bile:) iyi cesaret!
YanıtlaSilHem f hem c yani:))
SilBen cesaret edemezdim mesela.Çocuğun başına bişey gelmesinin dışında kendi başıma dışarda birşey gelir mi diye kurmaktan çıkamazdım.Ya bana araba çarpsa eve dönemesem,ya asansörde kalsam,ya deprem olursa o anda falan filan diye bintürlü senaryo kurar çıkamazdım birtürlü.
YanıtlaSilOzgu'nun annesi hiç bu acıdan düşünmemiştim ama sanırım yine de çıkardım:)
Silsorun yok öyleyse,aynen devam...
Sil:)
SilTelefonla konuşarak evden uzaklaşmak çok güzel bir fikir cesaretiniz için tebrikler...
YanıtlaSilTeşekkürler:) ise de yarıyor.
YanıtlaSilAyliiiiiiiiin naaaptın seeeen, olur mu yaa 2,5 yaşında çocuk evde bırakılır mıı? nasıl yaptın da bıraktııın? .....Demeyeceğim tabi ki... ben dünyanın en rahat, en özgür annelerinden biriyim. D şıkkını seçiyorum. Bence çok koruyucu olmamamlıyız ki çocuk da biraz kendine güvensin.
YanıtlaSilYine de ben henüz Dolunay'ı (5yaş) ne evde yalnız bırakabildim ne kapının önüne (site içerisindeki parka)yalnız başına indirebilmiş değilim.. Ama babamızın bir iki denemesi oldu bu konuda.
İlahi Dilek:)
SilVallahi okurken ayy o kadar kötü ne yaptım ki diye duaunmedim degil.
İyi yapmışsın. Balkon kapısı kilitliyse sorun olmaz. Ben emeklerken bırakmıştım da yakın zamanda hiç bırakmam gerekmedi ama gerekse bırakırdım.
YanıtlaSilBen de emeklerken hiç yalnız bırakmam gerekmemişti.
Sil2,5 yaşındaki kızını gün boyu evde yalnız bırakan bir annenin öyküsü: http://missredsdiary.blogspot.com/2011/11/agladm-agladm-yoruldum-sustum-sonra.html
YanıtlaSilCok çarpıcı bir hikaye. Gercek olduguna inanamadım. Cok etkilendim:(
Sil